پروبیوتیک ویژه میگو Bio-Aqua Pond V

بیماری AHPND یکی از مهم ترین عوامل تلفات میگو در سراسر جهان در سه سال گذشته بوده است. عامل این بیماری، باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس است. این باکتری گرم منفی، متحرک، بی­هوازی اختیاری از خانواده­ی Vibrionaceae است. این بیماری در تمامی آبزیان دریایی می­تواند بیماری­زا باشد و عامل تلفات در سراسر جهان است. مطالعات متعددی نشان داده است که استفاده از پروبیوتیک­ها، ریزجلبک­ها، باکتریوفاژ­ها و بعضی عوامل گیاهی می­تواند در کنترل این بیماری موثر باشد. مقادیر بالای ویبریو در استخرهای پرورشی آبزیان احتمال ابتلا به بیماری­های ویروسی همچون لکه­ی سفید را بالا می­برد.

فاکتورهایی همچون محیط نامساعد مانند کیفیت پایین آب و خاک، تجهیزات نامناسب تعویض و هوادهی آب در حجم­های بالا، استفاده از خوراک با کیفیت پایین و پروتئین ناکافی، تجمع لجن زیاد در کف استخر به علت هضم نامناسب غذا، افزایش دما و pH آب و وجود ویبریو در میکروفلور روده و آب استخر عوامل مستعدکننده­ی بیماری و بالابرنده­ی تلفات هستند.

درمان قطعی بیماری، درمان آنتی­بیوتیکی است. استفاده از آنتی­بیوتیک­ها در آبزیان و علی الخصوص مزارع پرورش میگو به دلایلی همچون سختی استفاده (آنتی­بیوتیک فقط در خوراک قابل استفاده است) و باقیمانده­ی آنتی بیوتیک که در صادرات مشکل ایجاد می­کند، پرهزینه و غیرممکن است. همچنین ویبریو مقاومت آنتی بیوتیکی بالایی دارد و پیش از درمان، نیاز به آزمایش آنتی بیوگرام وجود دارد. به همین دلیل سیاست اصلی مزرعه داران باید پیشگیری و کنترل بیماری باشد. حفظ کیفیت آب مصرفی و کاهش عوامل استرس­زا و بیماری­زا مهم ترین راهکارهای کنترل بیماری هستند. طبق مطالعات متعدد، استفاده از عوامل بر پایه­ی فناوری زیستی (پروبیوتیک­ها، باکتریوفاژها، جلبک­ها و فیتوبیوتیک­ها) یکی از راههای کنترل بیماری است. استفاده از پروبیوتیک­ها در کنار راهکارهای مدیریتی حفظ کیفیت آب (مانند تعویض آب و هوادهی) به عنوان راهکاری ارزان و در دسترس در کاهش ابتلا به بیماری موثر است.

پروبیوتیک­ها میکروارگانیسم­های زنده­ای هستند که استفاده از آنها به مقدار مناسب می­تواند برای میزبان اثرات سلامت بخش داشته باشد. مکمل پروبیوتیک Bio-Aqua® Pond V ترکیبی از ۵ سویه باکتریال است که بر اساس آزمایش های In Vitro و In Vivo  برگزیده و بطور اختصاصی برای استفاده­ی مستقیم در استخرهای تولیدی میگو و با هدف پیشگیری از ابتلا به بیماری AHPND فرموله شده است.

شرایط تولید صنعتی پرورش میگو همچون تراکم بالا، استرس­های تولید و تغذیه، آلودگی آب، چالش­های مدیریتی و همه گیری بیماری­های عفونی موجب تضعیف سیستم ایمنی و برهم­خوردن تعادل میکروبی دستگاه گوارش و در نتیجه­ی آن رشد و تولید میکروارگانیسم­های مضر و تولید سموم و متابولیت­های آسیب­زا می­شود. تغییرات در آب استخرهای پرورشی و افزایش متابولیت­هایی همچون نیترات و مواد آلی نیز می­تواند تاثیر منفی بر شرایط فوق داشته باشد. در نتیجه­ی چنین تغییراتی کاهش عملکرد و افزایش تلفات در استخرهای میگو مشاهده می­شود. مکمل پروبیوتیکBio-Aqua® Pond V  راه حلی است برای افزایش کیفیت آب استخرهای پرورشی میگو و کاهش عوامل بیماریزای آن.

ترکیب محصول:

•        Bacillus licheniformis

•        Bacillus subtilis

•        Pediococcus acidilactici

•        Lactobacillus acidophilus

•        Enterococcus faecium

•        Filler & Carrier: Calcium Carbonate

•        Min. Count: 2×۱۰۹ CFU/g

شیوه عملکرد پروبیوتیک­ها در استخرهای پرورشی میگو:

تجزیه و تبدیل مواد آلی، پاکسازی پساب استخر: مواد آلی باقیمانده­ی غذا و دفعی آبزی، در کف استخر مجتمع شده و محلی برای رشد میکروارگانیسم­های پاتوژن می­شوند، همچنین متابولیزاسیون این مواد باعث مصرف اکسیژن آب و کاهش اکسیژن محلول می­شود. این مواد باعث افزایش رشد (بلوم بیش از حد) جلبکی می­شوند که به نوبه­ی خود اکسیژن آب را کاهش داده و شرایط را برای رشد آبزی نامساعد می­سازد. پروبیوتیک­ها در فرایند بیهوازی مواد آلی را مصرف و متابولیزه می­کنند، از رشد پاتوژن­ها پیشگیری می­کنند و شکوفایی جلبکی را نیز تنظیم می­کنند؛ در نتیجه اکسیژن آب تثبیت می­شود.

خنثی کردن اثر سموم، حذف عوامل استرس­زا و سمی مانند نیتروژن (NH3,N2O,NO): پروبیوتیک­ها توانایی بالای در سم­زدایی دارند و می­توانند انواع سموم قارچی (آفلاتوکسین، زایرلنون)، میکروبی (اندوتوکسین و لیپوپلی ساکارید و...)، شیمیایی و فلزات سنگین را متابولیزه و خنثی کنند. مواد نیتروژنه مانند آمونیاک نتیجه­ی متابولیسم پروتئین در بدن آبزی هستند و انباشته شدن آنها در محیط آب موجب آسیب به آبزی می­شود. این سموم می توانند به سیستم تنفسی و ایمنی آسیب جدی واردکنند. پروبیوتیک­ها خصوصاً خانواده­ی باسیلوس توانایی استفاده از منابع نیتروژن برای پروتئین­سازی را دارند و باعث کاهش سموم نیتروژنه در آب می­شوند.

حذف عوامل استرس­زا و تقویت عملکرد سیستم ایمنی: استرس با تضعیف عملکرد سیستم ایمنی توانایی مقابله با بیماری­ها را کاهش می­دهد. با توجه به این که سیستم ایمنی میگو حافظه­ی ضعیفی دارد، وجود پروبیوتیک ها به عنوان تقویت کننده­ی سیستم ایمنی باعث آمادگی بالاتر سیستم ایمنی برای پاسخدهی به عوامل پاتوژن از جمله عوامل باکتریال و ویروسی می­شود. به همین دلیل وجود پروبیوتیک در آب یا جیره ی غذایی باعث آمادگی بالاتر و بهبود عملکرد سیستم ایمنی در برابر عوامل بیماری زا می شود. در نتیجه­ی فرایندهای فوق، پروبیوتیک ها می توانند مولفه های کیفی آب را تثبیت و شرایط را برای بهره وری حداکثری استخرهای پرورشی آبزیان مهیا کنند.